از این دو کلمه معمولا در بررسی کیفی یک تحلیل شیئ گرا سخن به میان می آید. ما در این نوشتار واژه ی جفتانگی و همبستگی را معادل کلمات coupling وcohesion قرار داده ایم.
از این منظر یک تحلیل شیئ گرا را هنگامی با کیفیت می دانیم که حداقل جفتانگی و حد اکثر همبستگی را داشته باشد. به نحوی که اکثر اصول و الگو های تحلیل شیئ گرا بر این اساس بنیان گذاشته شده اند یعنی:" حداقل جفتانگی و حد اکثر همبستگی ". نسبت دادن این دو خصوصیت به تحلیل های مختلف به صورت نسبی است و به صورت مطلق بیان نمی شود.
به بیان دیگر این دو خصوصیت یک طیف از شدت های مختلف را تولید می کنند که هر طراحی می تواند در نقطه ی خاصی از آن قرار گیرد.
در حالی که هدف نهایی در هر طراحی به هر روشی رسیدن به موارد زیر است:
• توسعه ی ساده تر
• نگهداری ساده تر
• اضافه کردن خصوصیت های جدید به نحو ساده تر
• شکنندگی کم تر در برنامه